Op zoek naar een bad

Update

De laatste controle van Rita ging goed, er waren geen problemen, dank U Heer!

Bentheim

Laatst waren we weer een paar dagen op vakantie.
Langere perioden zijn voor mij moeilijk vol te houden, dus gaan we meerdere korte perioden.
We proberen wel steeds iets verder weg te gaan.
En zo ging de reis nu naar een plaatsje vlak over de grens: "Bad Bentheim".
We hadden een hotel dichtbij het centrum aan een redelijk rustige weg. 's Nachts was er weinig verkeer gelukkig.
In de hotelkamer hadden we toch minstens een bad verwacht, maar dat was er niet, Er was alleen maar een douche en dat nog wel in een Bad Bentheim! :-)

Het weer was op de aankomstdag op een dieptepunt van een depressie en ik zag het voor mezelf somber in, wat kon ik dan nog doen? Ik voelde me behoorlijk gevangen. Er was hier ook geen piano of vleugel ter compensatie. ;-(
Die middag gingen we het plaatsje verkennen (in de regen) en troffen daar een groep jonge dames aan met allemaal konijne-oren. Ik vroeg ze of ze nog waren blijven steken in het Paasfeest?
Nee, zeiden ze, dit was een gebruik hier wat "Klinken putzen" heette. Wanneer een vrouw dertig jaar wordt en nog niet getrouwd is, dan moet ze "die Klinken putzen". De jarige jongedame had inderdaad een schort voor, en had een bezem vast, en moest de klinkers schoonmaken bij het raadhuis (gemeentehuis). De vrolijke dames wilden wel even op de foto, waar ik dankbaar gebruik van maakte:

Nader onderzoek leerde mij dat dit gebruik de vrouwelijke evenknie is van het gebruik bij een jongeman die dertig wordt en nog geen vrouw heeft: "die Treppe fegen". Zo'n jongeman moest de trap schoonvegen van een domkerk of (bij gebrek aan een domkerk) ander openbaar gebouw waar mensen samenkomen, zoals een kerk / gemeentehuis / dorpshuis. Zie hier wat meer informatie hierover: het gebruik: Domtreppenfegen
In Nederland hebben we ook wel wat vergelijkbare gebruiken rondom de dertigste verjaardag van een nog ongetrouwde man. Zoals bij de Zeeuwen het "in de ossewei moeten staan". De symboliek daarvan laat ik maar even achterwege, er zijn tenslotte dames bij :-) .

De grensplaats Bad Bentheim is natuurlijk ook gericht op het buurland:

Dit tweetalige bord toont het Nederlands zelfs boven het Duits!

Jammer alleen dat de koffie - zo vlak over de grens - de neiging heeft veel te slap te zijn. 

Om voor ons normale koffie te krijgen, moet je minstens dieper landinwaarts gaan dan pakweg Oberhausen.

De enige remedie daartegen is: bestel zowel een espresso als een gewone koffie en mix deze twee en je hebt een enigszins normale sterkte:

Zo los je dat op, die slappe koffie: bestel naast de koffie ook een espresso en mix die twee door elkaar!

Het werd ook al vrij snel duidelijk dat we hier met een vleesminnende natie te maken hebben:

Wanneer je hier een schnitzel bestelt, zo vertelden andere hotelgasten, dan kan het gemakkelijk gebeuren dat deze niet op je bord past, en bij lange na niet!  Deze mensen gingen speciaal naar het nabijgelegen plaatsje Schüttorf waar bij het  Restaurant Becker's  enorme schitzels geserveerd werden. Het is zelfs nog wel spannend of deze nog wel op je tafel zal passen, dus wees gewaarschuwd!

's Avonds in het hotel hadden wij wel zin in een Rosébiertje. Dus wij naar de bar.
Nu, daar hadden ze nog nooit van gehoord. Dat gaf heel wat consternatie en de waardin ging het ook aan andere gasten vragen: wat of dat wel niet was?
Andere Nederlandse gasten beweerden dat het gewoon bier gemengd met rosé zou zijn.
Maar de waardin reageerde daarop met: "Hoe kun je nou bier mengen met roséwijn? Wijn met bier dat past toch helemaal niet bij elkaar?".
Zo vlak over de grens, maar hier had men er nog niet van gehoord. Ze zou binnenkort eens over de grens gaan en zo'n biertje kopen in een Nederlandse supermarkt.
Dan maar een Radler besteld. Die had ze ook niet maar die kon ze wel maken, beweerde ze. Ze mixte gewoon bier met wat seven-up (mogelijk kwam er ook nog een schijfje citroen aan te pas).

Wat wij toen ook nog niet wisten, heeft Rosébier inderdaad niets met Rosé wijn te maken maar is het qua kleur wel rose vanwege het toegevoegde fruit-siroop (zie hier.). Dus had de waardin eigenlijk wel gelijk.

Ik denk dat dit standbeeld Griekenland voorstelt.
Wat volgens Duitsland eindelijk eens zelf z'n broek moet ophouden...!

Bad Bentheim is natuurlijk bekend vanwege het kasteel en z'n mooie tuin.

Zicht op de poort van het kasteel

Uitzicht vanuit de toren op de tuin

Zicht op de toren vanuit de tuin

Een duif zit hier vreedzaam op deze leeuwenkop
als een vooruitblik op de nieuwe hemel en aarde wanneer God alles in allen zal zijn!
(1 Kor. 15:28)

 Op de tweede dag was het weer wat opgeknapt en konden we heerlijk fietsen.
In Duitsland hebben ze geen fietsknooppunten-netwerk. Volgens Duitsers die we spraken, loopt Nederland wat dat betreft voor op Duitsland. Het is ook niet ongevaarlijk om er te fietsen want de auto is duidelijk dominant op de weg. Er zijn vaak geen fietsstroken. Zo ook in Bad Bentheim.
Dat heeft het bizarre gevolg dat het ook gevaarlijk is voor voetgangers. Als voetganger begeef je je op het trottoir (als dat er is). Daar werd ik echter bijna van de sokken gereden ......
door een fiets!
Daar zei ik wat van en de fietsster zei "Ïch weiss, ich weiss" "Ik weet het wel maar de weg is vanwege de vele auto's zo gevaarlijk dat ik ben uitgeweken naar het trottoir".
En zij was lang niet de enige, het is zelfs normaal daar. Het wandelen in het glooiende centrum van Bad Bentheim is daarmee een hachelijke onderneming geworden, want de berg af ontwikkelt zo'n fiets een behoorlijke snelheid.
Ik herinner me dat trouwens ook wel van andere landen (fietsers steevast op het trottoir, vanwege de auto's).

volop veenpluis bij het Gildehauser Venn

een Trompetbekerplant
Is die komen overwaaien uit Amerika?

Het heideblauwtje, een prachtig vlindertje

Onderweg kwamen we een restaurant tegen wat zo goed was om ons soep met brood te serveren i.p.v. een complete maaltijd. Het is namelijk heel gewoon in Duitsland dat je 's middags een complete maaltijd nuttigt en een simpel broodje als lunch kun je bij veel restaurants dan ook niet krijgen!
Je bent hier natuurlijk wel aan het goede adres voor een goed glas bier, dat default gevuld wordt met een halve liter!

Bier genoemd naar gekke Koning Ludwig van Beieren

De derde dag gingen we wandelen en het was nog een hele toer om een fatsoenlijke wandelkaart te bemachtigen. Uiteindelijk hadden we er een met wel 15 routes. We wilden route 5 lopen maar liepen herhaaldelijk mis en ik geloof dat we wel op alle 15 routes geweest zijn en uiteindelijk kwamen we via route 1 uitgeput in Bad Bentheim aan
Onderweg vonden we een verwijzing naar een bad:

Dit deed mij denken aan die tovenaar uit de Bommelverhalen de heer Hocus P. Pas,
 die het vaak heeft over:
"... kommer en kwel, zwavel op je pad"
 Dat wordt stinken....

Dit mysterieuze bord stond er ook bij

We waren op een pad terecht gekomen wat gebruikt werd door mensen met jicht. Die liepen dan van Coevorden naar het kuuroord Bad Bentheim om daar een zwavelbad te nemen tegen de jicht.

Hier wat info over dit pad

Gelukkig wees het eerste bord ook naar de Bentheimer Hof alwaar we lekker koffie dronken dankzij het aanwezige Nespresso-apparaat

Aangekomen in Bad Bentheim hebben we geen zwavelbad genomen maar ons tegoed gedaan aan de onvermijdelijke Duitse Bratwurst met voor mij bijpassend bier:

Uitzicht vanuit de kerktoren van Schüttorf

In het Café zum Schloss stond dit ridderharnas met een grappig opschrift.

Het opschrift legt uit waarom je het harnas niet moet aanraken: de betreffende ridder heeft namelijk smetvrees :-)

In Bad Bentheim is een park met allerlei oefen-apparaten:

Recept Haring-Bietensalade

Het is geen weer voor gebakken vis vandaar deze frisse salade die ik op internet vond en die snel te maken is. Deze is bij ons zeer in de smaak gevallen:
salade van bieten, haring, en appel

Een leerzame stad?

Update

Rita heeft in juli nog een controle vanwege de succesvol behandelde borstkanker. Ook de darmpoliepen zijn succesvol verwijderd zoals ik al eerder berichtte.
Inmiddels is haar re-integratie voor haar werk afgerond en werkt ze nu niet meer als gastvrouw maar als VIG-er.
Wat mijzelf betreft heb ik niets bijzonders te melden. Ik hoef pas in november weer een bloedtest te laten doen ter controle. Ik doe al weer geruime tijd  tuinonderhoud in twee grote tuinen/landgoederen en dat bevalt goed, het is zelfs een bare-necessity (basisbehoefte) geworden. Net als de muziek.
Ik speel graag piano als begeleiding van de samenzang in kerkelijke gemeenten. Ik heb even overwogen om te helpen bij de oefeningen van een amateurorkest. Maar na een uitvoering van ze gehoord te hebben, zie ik daar toch maar van af. Ik kan niet tegen al die valse noten en/of slecht gestemde instrumenten.

De zomer
Die is in volle gang zoals iedereen wel gemerkt heeft. Door de hitte kan ik alleen in alle vroegte aan een blog werken, dus duurt het wat langer eer er weer één verschijnt.

De kolibrivlinder had het voorzien op onze Valeriaan die begin juni al rijkelijk bloeide
Dit prachtige beestje hadden we voor het eerst gespot in zuid Beieren, jaren geleden. Daar kwam-ie af op de vele bloembakken van ons vakantiepension. Maar sinds vorig jaar, zien we hem nu ook bij ons in de tuin!  

Wie het beestje in actie wil zien, met gratis muziek van Google plus, die moet hier klikken: Kolibrivlinder in actie met muziek
Volgens ons beestenboek heet dit mooie schepsel: Meekrapvlinder of Onrust maar hij wordt even vaak Kolibrivlinder genoemd

Rita houdt van thee. Maar je kunt ook overdrijven, vind je niet?

Een leerzame stad?

Laatst togen wij naar Leerdam om een verjaardagscadeau uit te zoeken voor Rita. Ze wou graag mooie kopjes die alleen daar te koop waren. Dit keer geen theekopjes maar koffiekopjes, waarover onze favoriete schoonzoon Timo zich maar blijft verbazen (over de vele kopjes die we volgens hem al hebben).
De winkel bevond zich op een industrieterrein en had merkwaardige openingstijden: alleen 's ochtends geopend. Maar, in tegenstelling tot veel andere winkels, gelukkig wel ook op maandagochtend.

Leerdam maakt geen erg vriendelijke indruk.
Toen ik de auto wou parkeren in een daarvoor bestemde parkeergarage, werden we geconfronteerd met dit "Verboden toegang"-bord bij het raam boven het parkeervak.

We vroegen ons af:

"Wat bedoelen ze nou?"

"Mag je niet door dat raam naar buiten rijden?"
"Of mag je niet door dat raam naar buiten klimmen?"
 "Rare jongens hoor, die Leerdammers ! "

Meestal zoeken we eerst een VVV als we gaan stad-ten en vragen daar dan naar een leuke (historische) stadswandeling. Zo ook nu. In het centrum werd met een bordje aangegeven waar het VVV zou zijn en wij volgden de borden. Maar die stuurden ons het bos in en hielden zomaar op.
Diverse mensen gevraagd en de een zij hier en de ander zij daar. We liepen van hot naar haar. Op die manier waren we wel goed in beweging.

Onderweg kwamen we nog wat merkwaardige  borden tegen:
Terwijl je in deze plaats een kanon kon afschieten zonder iemand te raken zagen we deze "vriendelijke" borden:

 

Na veel zoeken kwamen we in een gebouw waarin het VVV gevestigd zou zijn.
Daarbinnen was een prikbord met o.a. deze mededeling:


En dan durven ze je ook nog steun te vragen voor dit:


Nou, ik dacht het niet....!

Na nog vastgesteld te hebben dat het bekende glasmuseum dicht was, hebben we ons getroost met een overheerlijke lunch in het Hotel Het Oude Posthuys

Maar nu even over de plaatsnaam: Leerdam.
We hebben veel gelopen maar "leer" kwamen we niet tegen. Misschien hebben ze een dam opgeworpen tegen leer .....
Uiteindelijk hebben we nog maar wat kleren gekocht en kreeg ik van Rita als troost deze riem:

van echt leer!   :-)


Voor de geïnteresseerden: de naam Leerdam heeft natuurlijk niets met leer te maken maar met de heren van Lede

Volgens Wikipedia:
Leerdam komt voor het eerst ter sprake in 1143 en wordt vermeld als Ter Lede of Ter Leede. Het is op dat moment een heerlijkheid van de Heren van Lede, waaruit het geslacht Van Arkel ontsproot. De heren hebben het in hun bezit tot 1305 waarna het gebied in handen komt van de heren van Arkel. In 1382 verkrijgt Leerdam stadsrechten van Otto van Arkel. Leerdam ontving een tweede keer stadsrechten in 1407 van Willem VI van Holland.

Er is dan wel geen VVV maar gelukkig hebben we Wikipedia nog....:-)

Recept.

Wat moet je met dit warme weer? Ik stel voor een koude soep met eetrijpe avocado's.
Maar die vind je al in een eerdere blog (google lymfomania avocadosoep en je vindt meteen de blog van april 2014)

Geen weer voor aardappels. Wat wel kan is deze pasta Tortelloni verdi met salieboter en Parmezaanse kaas!

Salie uit onze eigen tuin. Had bij ons wat extra kalk nodig.

Salie is in dit land makkelijk te kweken en erg lekker in salieboter en saliepesto.

Ingrediënten

6 blaadjes salie

50 g boter

1 el olijfolie extra vierge

2 pakken tortelloni verdi (a 250 g, koelvers))

75 g Parmezaanse kaas

Bereiden

Snijd de blaadjes salie in dunne reepjes. Verwarm de boter, olie en salie in een steelpan op laag vuur.

Breng op smaak met peper en zout.

Kook de tortelloni volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Giet de pasta af. Verdeel de tortelloni over 4 warme diepe (pasta)borden.

Schenk de salieboter over de pasta.

Schaaf met een kaasschaaf krullen Parmezaanse kaas boven de pasta en bestrooi met weinig peper.

Serveer direct.