Even een gezondheid resumé want niet iedereen weet dit (nog).
In 2012 ben ik behandeld voor Lymfeklierkanker, en wel het Mantelcellymfoom.
Ik werd met chemotherapie genezen maar had daarna wel een verminderde weerstand. Ik heb toen nog wel kunnen werken. Details vind je in de oudere berichten.
In 2013 kreeg ik (door verminderde weerstand. Gevolg-schade door de behandeling van de kanker) de zeldzame hersenziekte P.M.L. : Progressieve multifocale leukencefalopathie
Dat overleef je normaal niet. Ik zou nog maar ca. 3 maanden leven.
Maar wonderen bestaan, en ik genas (mijn weerstand vermeerderde en overwon het hersenvirus). Er werd ook veel voor mij gebeden.
En is ons hele leven niet een wonder van God?
Toch waren de hersenen nog wel beschadigd, er bleef een litteken. Dat litteken is er nog steeds net als bepaalde beperkingen die daar bij horen. Ik werd volledig arbeidsongeschikt.
In 2014 ontwikkelde zich Litteken-epilepsie. Dat heb ik nog steeds, maar medicijnen onderdrukken de epileptische aanvallen. Toch kan er af en toe nog een kleine aanval komen wanneer ik mijn rust en pauzes niet neem. Ook wanneer iets te intensief is en te lang duurt (langer dan ca. een half uur). Ik ben in zoverre verbeterd dat ik ruim twee jaar geen ziekenhuis meer van binnen hoefde te zien
Met een speciale neusspray val ik in slaap en gaat het over.
Overigens heb ik nog nooit 's morgens een aanval gehad. Die komen tot nog toe alleen aan het eind van de middag.
Ik leef nu met beperkingen. Daarom is de ondertitel van mijn Blog veranderd in: "Leven met beperkingen". De titel blijft echter Lymfomania omdat die naam nu eenmaal bekendheid heeft gekregen.
Elk jaar moet ik voor controle een bloedonderzoek laten doen op kankerverschijnselen. Cholesterol wordt ook getest want die is aan de grens van het toegestane, of iets erboven.
Ik heb pas weer zo'n controle gehad en deze had weer een goede uitslag. Wij zijn dankbaar daarvoor!
Bovenal aan de Allerhoogste. Onze Vader in de hemel!
Ook ben ik gezegend met een lieve echtgenote die ook nog zorgervaring heeft!
Elk jaar moet ik ook naar een neuroloog voor controle van de epilepsie.
Een epileptische aanval voel ik enigszins aankomen. Meestal voel ik wel dat ik wat teveel heb gedaan, maar vaak gaat dit over wanneer ik mij direct terugtrek, ogen dicht en geestelijk ontspannen, wegzakken als het ware.
Ik ben gevoelig voor teveel prikkels. Met name geluid. Hard en/of snel pratende mensen. Maar ook intensieve bezigheden. Groepsgesprekken zijn sowieso intensief.
Na een gevulde dag heb ik een tussendag nodig, voordat ik weer een wat drukke dag heb.
Op elke dag maar 1 intensieve activiteit
Mijn brein is trouwens trager geworden sinds de P.M.L Mijn pianospel heeft ook een deuk opgelopen waar ik gedeeltelijk van hersteld ben.
Nou, dit is al een te lang verhaal geworden. Tot slot nog een link naar een "filmpje" wat ik heb gemaakt met klassieke muziek en zelfgemaakte foto's van zonsondergangen:
De muziek is van Rameau uit de balletopera Les Indes galantes :
- Prologue Musettes résonnez
- Entree d'abris polimnie
