maandag 7 september 2015

Van Kerk en Duin

Update

Inmiddels ben ik bij "mijn eigen" neuroloog geweest en ook hij had wel mails ontvangen van het UMC maar weer niet de MRI-scan. Dus echt vergelijken van de scans kon ook hij niet.
Wat is dat toch een probleem tussen ziekenhuizen, de digitale communicatie!
Zijn printer deed het op zich wel, maar het papier was op en daar is zelfs de beste printer niet tegen opgewassen. Hij ging papier halen en bijvullen maar toen kreeg hij het printen nog niet opnieuw gestart. Toen ik hem de suggestie deed dat hij wellicht op Ok moest drukken op de printer zelf, ging het printen wel verder. Zo had ik weer een goede daad gedaan en dat is ook nooit weg :-)
Gelukkig kon hij uit mijn verhaal en de mails van het UMC de diagnose wel bevestigen dat het een Epilepsie-aanval was geweest, waar hij echter een bijvoeglijk naamwoord aan toevoegde: Litteken-.
Het betrof een Litteken-Epileptische aanval. Bij litteken gaat het hier natuurlijk om de hersenschade die door de P.M.L. is ontstaan (in 2013).
Dat wil zeggen dat ik de anti-epilepsie-tabletten zal moeten blijven slikken (2 per dag). Vanwege de bijwerkingen had ik die dosis zelf gehalveerd maar ik zal deze moeten terugbrengen naar 2 per dag, eentje 's ochtends en eentje 's avonds. Wellicht zullen de bijwerkingen dan ook meevallen (mede door gewenning).
Terugkijkend kan ik zeggen dat ik de aanval gelukkig op de fiets heb gehad en niet al rijdend in een auto. Met enig gevoel voor dramatiek kan ik dat best een "Deus Ex Magina" noemen, temeer daar het  bijna op de stoep van het UMC gebeurde! Of in gewoon Nederlands: "een bijzondere voorzienigheid".
Zoals Marianne op een kaart schreef: "De Pottenbakker is nog niet klaar met je" en inderdaad: "mijn tijd is nog niet gekomen".

Mijn conditie is weer vrij goed, ik fiets weer en speel weer piano, doe weer vrijwilligerswerk, etc.
Ik ben wel wat slaperiger door de medicijnen en heb evengoed een doorslaapprobleem.
Maar wellicht gaat dat laatste straks beter door de juiste dosis van de pillen.
Ook kan ik soms intens moe zijn.

Door alle toestanden loop ik wat achter met andere (reis)verhalen op mijn blog. Vandaar hieronder nog een kort verslag van onze reis naar Zeeland die vóór de ellende plaatsvond

Van kerk en duin

Wij waren een paar dagen naar Zeeland op Schouwen-Duiveland en kwamen onderweg door een dorpje Ouwerkerk
In Zeeland heb je allerlei plaatsnamen die het woord kerk bevatten: Serooskerke, Kerkwerve, Nieuwerkerke, Nieuwerkerk (zonder 'e' erachter), Ouwerkerk , etc.
Veel kerken dus, daar hebben de Zeeuwen iets mee. Zoveel is wel duidelijk.

Dit is de toren van Ouwerkerk

Ouwerkerk, waar heb ik die naam eerder gehoord?


Nu plegen oude kerken wel eens koud te zijn.
Je hebt dan echt wel een jas nodig.
Maar om daar nu prat op te gaan, gaat mij toch wel te ver.
Wat is er nu aan, zo'n koude kerk?
Dat is toch niet aantrekkelijk?
Liep het daarom zo slecht af met "Koudekerke" ?
Het is namelijk compleet vergaan!
Het enige wat er overbleef, is een plompe toren (die ook nog zo heet ook!) en een plaatsnaambordje. Wanneer je dat bordje voorbijrijdt, ben je er eigenlijk ook al weer uit...!




Wat er over is van Koudekerke: de plompe toren





Zierikzee is een mooie plaats met veel rijksmonumenten. 
Dit treintje brengt je door de stad:



Maar waar is iedereen? We waren de enige passagiers!
Een typisch geval van vergane glorie, lijkt me!



De Zeelandbrug: de brug die Schouwen-Duiveland verbindt met Noord-Beveland
Via deze brug konden we onze goede vrienden Richard en Tanja bezoeken en dat was heel gezellig!


slot Haamstede



De Praettuin

Geloven ze hier echt nog dat praten tegen planten helpt?



We logeerden in Hotel Ter Duin.
Daar was zowaar een Schimmelvleugel die bespeeld mocht worden!
Nu had ik wel muziek bij me!
Heb een avondje gespeeld uit "Midnight Jazz" en werd getrakteerd door de barman op een drankje.
Als slot speelde ik een pianoarrangement van het lied: "Breng dank aan de Eeuwige" waarna er opeens spontaan geapplaudisseerd werd! 
En dank is het enige wat we nu terug kunnen geven vanwege de goede afloop!

Recept Spekbokkingsalade

Ingrediënten:

Een koud gerookte bokking ook wel spekbokking genoemd. 
Deze heeft een gladde vel.
Eén vis is goed voor 2 à 3 porties.
Een rode grapefruit
Een grote sinaasappel
Een venkelknolletje
Halve Rode ui
6 el Olijfolie met 2 el opgevangen sap t.b.v. de dressing (verhouding 3 : 1) (evt. aangevuld met 1 theelepel mosterd, 1 á 2 theelepels suiker óf honing óf gembersiroop)
Zwarte peper naar smaak

Bereiding:

Snijd een deel van een venkel in zeer dunne plakjes en verdeel die over de borden.Snijd met een zeer scherp mes, tussen de vliezen, partjes uit een rode grapefruit en een grote sinaasappel en vang het sap op. Leg de partjes op de venkel.  
Zie de volgende instructie voor het handig ontvliezen van een grapefruit en sinaasappel op:  Youtube: het handig maken van sinaasappelpartjes

De spekbokking filets eerst 30 min. ontzilten in melk!
Snijd filets van de haring en ontdoe de filets van vel, vliezen en de graten met behulp van een gratenpincet. 
(Het is niet erg als er wat graten blijven zitten want haringgraten zijn zacht, ons maagzuur lost ze wel op).   Snijd de filets in mooie stukjes en leg die op het citrusfruit. Daarboven op dungesneden rode ui. Klop dan een dressing van het vruchtsap met olijfolie (en evt mosterd met suiker/honing/gembersiroop) met een garde een beetje lobbig en verdeel die over de porties. Voeg wat zwarte peper toe, naar smaak.

Voor erbij:   
een hele frisse witte wijn....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten