Dit keer waagden we het om een midweek in een huisje te verblijven.
Zou ik het volhouden?
Het weer werkte in ieder geval mee, het was prachtig!
We begaven ons naar een vakantiewoning in de "Weerribben" in casu de plaats Paasloo
Het park was er een van het bedrijf "De Roompot". Bij aankomst deed het park zijn naam eer aan: we kregen een welkomst koffie met een enorme hoeveelheid room!
Tijdens ons verblijf zagen we dochter Ineke meerdere keren met haar schatjes van kinderen.
Ze heeft nu drie dochtertjes. Genieten!
We huurden fietsen bij het park en gingen moedig op weg met behulp van de fietsknooppunten. Daar zijn (fiets)kaarten van te koop. Het is handig om van tevoren een route uit te stippelen. Die route bestaat dan uit een lijstje knooppunten. Met een goede app weet je al van tevoren hoe lang de route is. Eenmaal onderweg wijzen bordjes met nummers je de weg. Althans dat is de bedoeling.
Wat moet je nou doen wanneer je zo'n bord ziet:
Nog ingewikkelder wordt het in Coronatijd:
 |
Op andere plekken gold er eenrichtingsverkeer. Op een fietspad!
Dan klopt je lijstje niet meer.
Je begrijpt: we kwamen helemaal in de knoop.
Hoe nu? Gefietst en gefietst en gefietst. Hevig in de weer dus. We kregen er dorst van, maar er was nergens horeca te bekennen. Boerderijen gaven niet thuis en zogeheten Rustpunten bleken ook gestopt te zijn, hoewel ze beweerden open te zijn:
Maar na lange tijd kwamen we in een plaatsje terecht met de weinig hoopvolle naam:
Ik moest denken aan de compositie van Moessorgski: "Nacht op de kale berg"
Toen we opnieuw verdwaald waren zagen we:
Tijdens een wandeling zagen we ook weer merkwaardige kunstwerken:
Je weet wel, van deze dingen:
Iets anders: deze koeien hielden keurig afstand van elkaar. Een voorbeeld voor ons!
 |
| Ons huisje had de vreemde naam: Tonmolen |
 |
| Kijk, dit is nou een tonmolen |
Maar de omgeving was prachtig:
Thuisgekomen werd ik getrakteerd op deze schoonheid:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten