Mouvementés

Momenteel speel ik nog dagelijks piano en één van de stukken die ik aan het oefenen ben is "Mouvements perpétuels" van componist Francis Poulenc (voortdurende bewegingen) of vrij vertaald: Stukjes die een voortdurende beweging uitbeelden. De stukjes (drie in getal) hebben herhalingen die je steeds maar door kunt laten gaan. Dat wordt natuurlijk niet eindeloos gedaan bij de uitvoeringen maar het zou wel kunnen.
Hierbij een link van het genoemde stuk:
Mouvements Perpétuel F. Poulenc gespeeld door Pascal Roger
Wat de componist precies heeft bedoeld is onzeker. Volgens de Franse Wikipedia zou de titel ironisch bedoeld zijn want het zou niet gaan om beweeglijke stukjes noch om voortduring. Zie hieronder:
Francis Poulenc écrit ses Mouvements perpétuels en décembre 1918. Selon Jankélévitch, ce titre témoignerait d'une intention ironique : en l'occurrence, les Mouvements perpétuels ne sont ni mouvementés, ni perpétuels.
Franse.wikipedia. Mouvements perpétuels

Zelf vind ik het idee van voortdurende beweging wel goed passen bij deze stukjes en spreekt mij wel aan. Is niet alles om ons heen in beweging? De grootste en kleinste sterren staan verre van stil. De hemellichamen draaien om hun as en verplaatsen zich door het heelal. Ook de kleinste deeltjes bewegen en/of trillen, beweging lijkt wel een eigenschap van de hele schepping en dat komt wellicht omdat dynamiek een eigenschap van God zelf is. De verschillende diersoorten zijn ook niet statisch, ze kunnen zich ontwikkelen, zich aanpassen, er kunnen nieuwe variëteiten ontstaan, ook die mogelijkheid is geschapen.

Mijn broer heeft onlangs in Noorwegen het Noorderlicht kunnen bewonderen. Het lijkt wel een dans die uitgevoerd wordt. Een dans van uitzonderlijke schoonheid!
Zoals een kinderliedje zegt: alles heeft een ritme, alles heeft een tijd, alles is geschapen tot Gods heerlijkheid.


Mouvementés heeft ook de betekenis: "druk" zoals kinderen druk kunnen zijn.
Momenteel ben ik ook vaak druk, ik kan dan niet stilzitten en moet naar buiten iets doen. Ik moet dingen doen, daar voel ik mij beter bij. Het lijkt wel verslavend om steeds bezig te zijn. Net zoals een hamster verslaafd kan worden aan zijn tredmolen. Daar moet je trouwens voor uitkijken want zo'n beest kan zo doorgaan dat-ie er bij neervalt en zelfs doodgaat. Nu, zo erg is het bij mij nog niet maar het lijkt er wel op. Vooral wanneer ik mij minder voel dan vlucht ik in aktiviteiten. Van die hele nuttige zoals fietsen in de stromende regen, één boodschap doen al moet je ervoor naar Utrecht of naar Bunnik (vanwege de 'omfiets'Krentewegge van Vroeg), en blaadjes aanvegen tijdens een storm....


Zo zag de stoep eruit binnen een paar minuten nadat ik hem helemaal schoon had geveegd......

Ik lijk Wammes Waggel wel die warme worstjes probeert te verkopen in de woestijn.

Als kinderen druk zijn, wordt wel gezegd: "Er is zeker storm op komst". Dat gaat bij mij wel op gezien de harde wind die we nu hebben en die naar verwachting nog verder zal aanwakkeren...
Rita vindt mij dan net Tijgetje uit Winnie de Pooh....
Laat mijn jongste kleindochter nu de naam Noa hebben wat de betekenis heeft van 'beweeglijk'. Ze heeft het dus niet van een vreemde, 't zit gewoon in onze genen....

Gelukkig doe ik soms ook nuttige dingen zoals een maaltijdsoep maken.
Gezien de huidige noodlijdende Nederlands-Russische betrekkingen maakte ik natuurlijk Russische bietensoep met de naam Borsjtsj. Let wel: alle medeklinkers uitspreken en niet smokkelen.
T.b.v. de juiste klank: uitspreken met veel speeksel in je mond.


Bij zo'n foto loopt het water je toch gewoon in de mond?

Recept: 500g gekookte bieten stropen en 2 aardappelen schillen en dit alles grof raspen.
1 ui snipperen en 2 prei en 2 stengels bleekselderij (evt ook 200g kool maar dan minder bleekselderij) wassen en drogen en klein snijden.
4 lepels olie verhitten en daarin de ui, prei, bleekselderij, kool 5 min fruiten. Daarna 1 liter heet water, 2 bouillontabletten, 2 takjes tijm (of mespunt gedroogd), 1/2 theelepel karwijzaad, 1 laurierblad, (zout),peper,(suiker) toevoegen en 15 min laten doorkoken op matig vuur.
na afkoelen laurierblad verwijderen en evt soep nog licht pureren. Evt gesneden gebraden braadworst  c.q. vegaworst toevoegen.
Vlak voor het opdoen of op het bord 1dl zure room toevoegen, garneren met stukjes selderijblad.

Afgelopen zondag heb ik erg genoten van de dienst waarin ik mocht meespelen met de accordeon. Een waar voorrecht wat ik ook kon volhouden.
Mijn favoriet dit keer: Er is een Rots
Een goede preek van Henk gehoord o.a. over nederigheid waar je niet genoeg over kunt horen. Want onze trots staat ons immers zo licht in de weg terwijl we in wezen maar stumperds zijn op weg met de Heer, en als stukken brandhout ontrukt aan het vuur. We hoeven ook niets op te houden want God kent ons immers door en door. Daarbij zijn wij aangenomen in Zijn genade en mogen we zelfs Zijn kinderen zijn en zijn we dan paradoxaal genoeg weer waardevol als een parel in Zijn hand. Een bevrijdende gedachte!
Een hele preek uitzitten is elke keer wel weer een uitdaging qua prikkels. Ik heb nu gemerkt dat het helpt om af en toe de ogen dicht te doen. En nee, ik was niet eens aan het slapen, hoogstens aan het soezelen. Het ogen dichtdoen helpt. Maar niet zozeer omdat de spreker zoveel heen en weer springt of beweegt en zo prikkels zou genereren want hij sprak rustig. Maar toch helpt het gek genoeg.

Tot slot genieten wij van de herfst:

Noa's favoriete paddestoel "Op een grote paddestoel, rood met witte stippen...."

Addendum:
Er is mij iets duidelijk geworden. Ik weet nu waar al die drukke kinderen vandaan komen. Vind je het gek dat ze druk zijn wanneer we ze liedjes leren als "Op een grote paddestoel, rood met witte stippen." Want wat zegt de tweede regel: "zat kabouter spillebeen, heen en weer te wippen" Die kabouter kon ook al niet stilzitten en zat maar heen en weer te wippen.
Over mouvementés gesproken.
Als wij onze kinderen zulke liedjes aanleren, kunnen we onze kinderen niet meer verwijten dat ze druk zijn...!
Dat liedje moeten we verbieden op de scholen. In plaats daarvan zitten we zwarte Piet de zwarte piet toe te schuiven! Terwijl kabouter Spillebeen veeleer de zwarte piet toekomt!

Prikkelbaar

We leven in een tijd waarin we veel indrukken te verwerken hebben. Veel snel wisselende beelden komen op ons af en veel geluiden. Al die beelden en geluiden zijn prikkels voor onze zintuigen maar ook voor onze hersenen om ze te verwerken. Door de ziekte PML kun je minder goed tegen veel prikkels, je prikkeltolerantie (Pt) is lager geworden. Ik ben zeer prikkelbaar geworden :)

De prikkelwaarde (Pw) - waaraan je blootgesteld wordt - is uit te drukken met de volgende formule:
Pw = AantalPrikkels x Sterkte prikkels x Dichtheid prikkels
Een simpele formule (och het meeste wat ik op mijn werk gedaan heb, bestaat uit optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, en delen (Er komt nog geen worteltrekken of logaritmische funktie aan te pas)).
Voordat ik nu al mijn collega's over me heen krijg, haast ik me te zeggen dat de vele regelingen en de vele condities en de verzamelingenleer het wel ingewikkeld maken.

De sterkte van een prikkel hangt af van het geluidsvolume c.q. de hoeveelheid licht maar ook van de hevigheid ervan. Een gesprek over een zwaar of moeilijk onderwerp of iemand die met veel nadruk spreekt ervaar ik als sterke prikkels.
Een harde drum of ander instrument veroorzaakt ook hevige prikkels.
Het gaat mis bij mij wanneer de Pw groter is dan mijn Pt
Dan raak ik over mijn theewater en moet ik mij terugtrekken in een rustige ruimte. Na een half uur rust en de ogen dicht knap ik meestal weer op.
Veel gesprekken door elkaar zoals op een verjaardag of in een moderne kantoortuin kan ik niet aan. Dan moet ik ontsnappen, ik kan er niet tegen. Het maakt me dan ook verdrietig,

Muziek maken vermoeit mij niet, maar erover praten wel. Daarom houdt ik een muziekoefening niet vol, zoals laatst weer bleek.

Gesprekken zijn leuk maar met mate. Na een gezellig bezoek aan mijn werk waarbij ik veel mensen heb gesproken was ik ook geestelijk op. Ik moet mij kennelijk op tijd terugtrekken.

Je bent 50+ en je wilt wat.
De oplossing: een bezoek aan het zwembad voor 50+ banen zwemmen of meedoen aan een doelgroepenactiviteit als fifty-fit. Nu, laat mij maar gewoon baantjes trekken. Wat blijkt: het banenzwemmen beslaat niet het hele zwembad. Een deel van het bad wordt gebruikt voor een doelgroep. Die doelgroep zijn de 50-plussers waar ik onder val.
Maar ik wil helemaal niet meedoen met kunstjes doen, ik wil gewoon zwemmen.
Er blijft te weinig over van het zwembad om fatsoenlijk baantjes te kunnen trekken. En wat nog erger is, de kunstjesgroep heeft natuurlijk muziek nodig en liefst hard want het lijkt wel of sommige senioren zich steeds jonger willen voelen. Ze kleden zich al als tieners, luisteren naar hun muziek.
In ieder geval werd het voor mij teveel prikkels en ik moest vluchten uit de herrie (heuh de muziek), wat een teleurstelling.

Het goede nieuws is dat ik fysiek sterker wordt: ik kan einden wandelen of fietsen zonder problemen. Ik ben naar mijn werk gefietst en weer terug wat toch weer 24 km is! Daarnaast ga ik waarschijnlijk weer naar Fysiotherapie voor mijn prikkeltolerantie en conditie. Ik ben benieuwd welke oefeningen ik zal krijgen om mijn Prikkeltolerantie te vergroten. Ik kan me daar nog geen voorstelling van maken...

De hematoloog kon op 17/10 melden dat er nog steeds geen spoor is van de kanker, ook mijn bloedwaarden zijn goed. De trombocyten en mijn Hb zijn verbeterd. De Leukocyten zitten op ruim 4 wat weliswaar genoeg is maar toch iets minder dan vorige keer. Waarom weet ik nog niet. De volgende controle betreffende de kanker is over 3 maanden.

Op 17/10 sprak ik de bedrijfsarts om te kijken wat mogelijk is qua werk. Wie had dat gedacht?
Deze zal eerst nog informatie inwinnen van mijn Neuroloog, wordt vervolgd.

Met de depressies leer ik steeds beter om te gaan. Ik ben teruggegaan in de hoeveelheid anti-depressiva naar de laagste doses waardoor ik weer beter slaap.
Praise be to God!

Bramboracky

(of ook wel Bramborak; tjechische aardappelpannekoek)

Als tegenhanger van de Surinaamse pindakippensoep nu eens een vegetarisch recept (want we eten immers toch veel teveel vlees).
Jaren geleden zijn we een aantal keren op vakantie geweest in Tjechië. En in het oosten (boven Brno) in de Moravische Karst kon je goedkoop uit eten. Dat was ook wel nodig met een gezin van zes. Ze hadden daar een lekker gerecht; een aardappelpannenkoek met daarin shoarma. In ons recept nemen we daarvoor vegetarische shoarma of Bioshoarma. (De carnivoren nemen bij voorkeur lams shoarma)
Verder hoort er een knoflooksaus bij. Niet die vieze zoete troep uit de winkel maar we maken hem natuurlijk zelf.
Dit gerecht heb ik laatst weer met plezier gemaakt. Gelukkig hielp Rita met de shoarma en de sla want veel dingen tegelijk doen kon ik als man toch al niet best, en nu zeker niet...

Ingrediënten voor 4 personen

Voor de Bramboracky:

6 grote aardappelen, niet kruimig
2 eieren
scheutje melk (zoveel dat het beslag smeuïg wordt)
2 eetlepels bloem
1 ui
2 teentjes knoflook
kruiden: zout, peper, Majoraan (= Marjolein) en tijm
zonnebloemolie

Hulpmiddelen
Koekepan (of koekenpan, al naar uwe geaardheid), rasp, beslagkom, knoflookpers, voorverwarmde oven

Voorbereiding:
Rasp de geschilde aardappelen zeer fijn; laat het vocht uitlekken in een vergiet, maar niet te lang anders verkleurt het. Snipper de ui zeer fijn en voeg deze toe. Voeg de eieren, bloem, geperste knoflook en de melk en kruiden toe. Roer alles goed door elkaar. De aardappelmoes is klaar.

Bereiding:
Doe een klein beetje olie in de pan en als deze heet is, neem je een eetlepel van de moes en spreid deze uit tot een kleine pannekoek en bak deze op matig vuur goudbruin aan beide kanten. Haal de gare koek uit de pan en leg hem in de voorverwarmde oven. Neem de volgende portie, etc. tot het beslag op is.

Bij opdienen in elke pannekoek wat shoarma doen en dubbel vouwen. Serveer er sla bij als groente.

De knoflooksaus (de enige echte):

2 dl magere yoghurt
1,5 tot 2 dl mayonaise (Bij gebruik van halvanaise verhouding: 4 delen halvanaise:3 delen magere yoghurt)
3 teentjes knoflook vers geperst
(beetje peper)
(snufje uienpoeder) (of wat zeer fijne ui)
(snufje citroengras)
naar smaak wat gembersiroop (niet teveel)
Verse Bieslook en evenveel Peterselie (inclusief de steeltjes want die hebben juist het meeste smaak!) zo mogelijk uit je eigen tuin. Zoveel dat je er na het fijn hakken een grote eetlepel mee kunt vullen. Scheutje cognac (hoogstens halve eetlepel)

De Yoghurt mengen met de mayonaise. Teentjes knoflook persen en met de rest van de ingrediënten door het mengsel roeren. Klaar!

Wegens doorslaand succes herhaald: Pindasoep met kinderen, en aanhang inclusief kleinkinderen

Voor zo'n grote groep koken was toch wel hectisch, en ik gedroeg me als een stress-kip, maar gelukkig heeft Rita me geholpen toen ik even de luiken dicht moest doen. Het was een geslaagde middag die eindigde met geschater van de kleinkinderen in ons ligbad en daarna lekker op bed springen!

Ik heb een gebed gehad met Wim (die pas verhuisd is naar Canada) en Eimert. Wim die al afscheid aan het nemen was, nam voor mij toch de tijd omdat ik het erg zwaar had op dat moment, Bless him and his beautiful family!
Voor Wim en Gerdien, die wij node zullen missen, las ik onlangs een toepasselijk gedeelte in psalm 92:
13 De rechtvaardigen groeien op als een palm,

als een ceder van de Libanon rijzen zij omhoog.

14 Ze staan geplant in het huis van de HEER,

in de voorhoven van onze God groeien zij op.

15 Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn

en blijven krachtig en fris.

16 Zo getuigen zij dat de HEER recht doet,

mijn rots, in wie geen onrecht is.

Wij hebben diverse gezellige bezoekjes gehad o.a. van broers Ed en Dick en collega Henk, dat deed ons erg goed

Dagje strand en duinen in Katwijk aan zee:

Veel gewandeld aan zee en in de duinen. Lekker gegeten en gedronken in strandtent.
Zonsondergang meegemaakt aan zee, prachtig!

Tot slot een tekst uit psalm 94 die ons om begrijpelijke redenen erg aansprak:
18 Toen ik dacht: Mijn voet glijdt weg,

hield uw trouw mij staande, HEER.

19 Toen ik door zorgen werd overstelpt,

was uw troost de vreugde van mijn ziel.