vol verwachting klopt ons hart

Nu eens niet vanwege Sinterklaas maar vanwege de naderende Kerst en de belangrijke gezondheidscontrole in januari 2013. De eerstgenoemde is een hoopvolle verwachting naar een feest vol vrolijkheid, tederheid, en gezelligheid. God die naar de aarde kwam in de gedaante van een uiterst kwetsbare baby, geboren in een verre van ideale kraamomgeving, met dreiging van de kindermoord door Herodes, hoe kan je het verzinnen? Dit valt zeker in de categorie: "Kan-nie-waar-zijn"!
Het is dan ook niet verzonnen dit verhaal. Althans niet door mensen, maar wel door God, en wanneer Hij iets verzint, dan ís het er ook opeens...
Met dit feest in het vooruitzicht, verwachten wij ook de wederkomst van Jezus, niet als baby maar als Koning, en daarmee een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar geen ziekte meer zal bestaan. Dit i.p.v. de verwachting van "slechts" de ondergang van de wereld, al dan niet op 21-12-2012...

Met deze groet wensen wij jullie allemaal fijne Kerstdagen en een gezegend Nieuw Jaar:

 



En denk erom: niet teveel eten hoor!
Maar dat geldt lekker niet voor mij! Dat zeg ik na net een Bossche Bol (AH-versie) genuttigd te hebben... Inderdaad, het lukt eindelijk weer om die vetbommen te eten.

Mijn smaak is al weer bijna normaal, koffie stinkt nog maar een beetje, en rode wijn is ook niet meer zo chemisch.
Slechts af en toe blijk ik toch nog iets gegeten te hebben wat te zwaar is, of te gekruid. Het is dan vaak gissen wat het precies was. Zo meende ik de afgelopen tijd verschillende zaken in de ban te moeten doen: pompoensoep, brussels lof met spek, roomkaas en aardappelpuree, en (ik durf het bijna niet te zeggen, dus zeg ik dit heel zachtjes): .... Rita's zelfgebakken appeltaart ....
Qua gewicht heb ik nog een hele weg te gaan, ik zit nog ver onder mijn normale gewicht. Het is me dan ook een raadsel waarom Google en Facebook steeds met advertenties komen over hoe je snel kunt afvallen !? Bugje zeker...

Globaal gaat het beter met me, maar wel met "ups en downs", soms zit ik weer helemaal vast en weet met mezelf geen raad. Het helpt dan enorm om dat met Rita te delen. Ook is het heilzaam om bezig te blijven, ook al moet dat soms door tranen heen.
Heerlijk was het om weer af en toe op mijn werk te zijn, mijn collega's weer te zien en zo mogelijk nog iets nuttigs te doen ook, hoewel dat laatste slechts bijzaak is :-)
Het werken is nog onofficieel en beperkt zich tot hoogstens een paar dagen (van een paar uur) in de week.

Bijzonder was het om mijn verjaardag te kunnen vieren en daarbij te drinken op het Leven (op de joodse manier met de uitroep "LeChaim": "Op het Leven") en daarmee op de Gever van het Leven! Via Skype konden Wout en Jacqueline zelfs meeproosten!

Ik heb nog wel last van kouwelijkheid en het was dan ook spannend om op de lichtjesavond van Oud Vreeswijk op de kerstmarkt te gaan rondstruinen. Ondanks een extra vest kreeg ik het toch koud, maar gelukkig waren veel restaurants open, zodat ik me weer kon opwarmen. Buiten droeg de op diverse plekken verkrijgbare glühwein daar ook zeker aan bij.

Vreeswijk by night





Zelfs bootjes werden opgetuigd met kerstverlichting

Afgelopen weekend waren we voor het eerst weer eens op bezoek bij de kerkelijke gemeente in De Bilt. Een bijzonder hartverwarmend weerzien met veel mensen die heel erg meegeleefd hebben met onze situatie!

Dat was het wel weer, CU next year!