Soepkip

Laatst las ik in ons kookboek het recept voor Surinaamse pinda-kippensoep
Eén bestanddeel intrigeerde mij in het bijzonder: "men neme een soepkip". Geen plofkip, geen scharrelkip, ook geen stresskip maar een soepkip.
Wat is dat nu weer?  Dat is een kip die gepredestineerd is om de soep in te gaan. Het hoogste doel van deze kip is om lekker soep van te trekken. Wanneer zo'n kip niet in de soep komt, dan mist-ie zijn doel, en dat is zonde! Het moet dan ook als een nobele daad gezien worden dat je zo'n kip in de soep laat opgaan. Aangezien ik nog geen goede daad gedaan had, spoedde ik mij (tijdens een interbellum van depressieaanvallen) naar de supermarkt en zocht de soepkip op. Helaas bleek die onvindbaar en bij navraag aan de hulpvaardige medewerkers keken die mij raar aan: "Dat verkopen wij niet. Of bedoelt u soms de plofkip?" Welnu, die bedoelde ik zeker niet. Wat bleek? De soepkip is wel aanwezig maar slechts in sterk ontlede staat: respectloos was zijn lijf opgehakt in vleugeltjes en kippeboutjes in verschillende verpakkingen! Daarvan moet je dan maar zien de juiste hoeveelheid te nemen (1 kg)  waar wat creatief boekhouden voor nodig is. Nu dat kunnen we gelukkig wel, dus dan maar gauw aan de slag tussen twee depressies door.
Nu voelde ik mij die dag bepaald niet kiplekker vanwege een hevige depressie. Maar dat kwam niet eens zo slecht uit want er moest nog zout bij. Hier bewezen mijn overvloedig stromende zilte tranen hun nut. Wanneer de tranen bij jou niet zo makkelijk stromen, adviseer ik je de halve ui met een zo bot mogelijk mes te snijden, dan komen ze wel.
Verder gaat er een onwaarschijnlijke hoeveelheid pindakaas in (300 gr) zonder nootjes, een lepel tomatenpuree, sambal, peper, twee kippenbouillonblokjes (er staat dan weer niet bij of die van een soepkip moeten komen), 300 g soepgroente en 100 g mais, en 1 3/4 liter water. In het proces moet je de soepkip nog ontbenen (al blijft er dan niet veel van over) een moeizaam en kip-onterend karwei.
Het resultaat was niet eens onaardig, Rita vond hem lekker, dus wat wil ik nog meer?