Alpe d'Huez-3

Het wordt hier steeds warmer, vooral in de middag, de ventilatie alhier trekt het niet. Dan denk ik vanzelf aan jullie, collega's, hoe warm moet het wel niet bij jullie zijn, want daar is ook een structureel probleem met de koeling! Sterkte mensen!

's Ochtends is het nog lekker koel buiten. Hoe ik dat weet? Tussen ca. 23.00 uur en 8.30 uur zit ik niet vast aan een infuus en kan ik dus makkelijk naar buiten. Na de ochtendcontrole van ca. 6:45 uur spoed ik mij naar buiten, waar de vogels fluiten, en de pauwen roepen, de ezels balken, en maak een wandeling in Oude Gein, om vervolgens om 8 uur weer terug te zijn voor het ontbijt!
Oude Gein is namelijk een wijk in Nieuwegein, en dit bestaat in hoofdzaak uit een park. Dat lonkte al eerder naar mij, maar toen kon ik er niet komen met mijn infuus of ik had ermee polstok moeten springen om over de iets te brede sloot te komen.
Zonder infuus bereik je het via een wat verder gelegen brug en dan vind je daar veel fiets- en wandelpaden, een kinderboerderij, de Poldermolen Oudegein, een natuurkwartier, vijvers en grachtjes.

Na zo'n stevige wandeling heb je wat meer trek bij het ontbijt, en de beweging is ook belangrijk nu. De fysiotherapeut en diëtiste maak ik zo in één klap tevreden!

Overdag worden de chemokuren met maximale snelheid in mijn lijf gepompt waardoor het infuus een soort muziek maakt van twee afwisselende tonen die een hele toonsafstand van elkaar liggen, volgens een ingewikkeld ritme (door sommigen botweg 'onregelmatig' genoemd, maar dat zijn cultuurbarbaren).
Op de piano speel ik dan soms maar mee en probeer erop te improviseren, wellicht is een compositie met naam 'de infuuspaal' nog niet eerder bedacht en heb ik dan een primeur!

Rita geniet ook van de fietstocht die ze 's ochtends maakt naar Nieuwegein, via de wijk Jutphaas!

Het gaat hier nog steeds vrij goed: de weerstand is nog ruim voldoende, het eten lukt nog, af en toe even misselijk, en het meest bijzondere: niet lusteloos!
Toch hou ik de titel van deze en komende blogs nog even aan want het zwaarste komt pas na dag -0 (de zevende dag) wanneer ik mijn stamcellen krijg toegediend, want dan gaat de kuur pas maximaal werken en dat ca. twee weken lang...
Dat weet ik nu pas dankzij extra uitleg die ik nog kreeg. Ik mag dan ook de kamer niet meer af. Dan is het zaak om geen infecties te krijgen terwijl de kans daarop aan zienlijk is, mede door de sterk verminderde slijmvliezen.
We gaan het zien!