Afgelopen dagen was ik niet in staat om een bericht te plaatsen, ik was er te slecht aan toe. Darmperikelen, misselijkheid, en lusteloosheid streden om het hardst om mijn leven hier te vergallen.
Op dit moment valt het met de lusteloosheids mee, maar de andere klachten zijn er nog.
Ik ben nog steeds VRE verdachte want de kweekjes waren verkeerd afgenomen. Ondertussen ben ik bezig mijn eigen resistente bacterie te kweken (je moet toch wat met je leven), namelijk resistent tegen het anti-bioticum Cyproxin, en daarom moet ik gelukkig nog steeds apart liggen!
De stamceltransplantatie verliep voorspoedig en sindsdien ruik ik naar tomatensap vanwege het conserveermiddel dat erbij zat (geen knoflook dus zoals ik eerst dacht). Een dag die vroeg begon met spoelen en laat eindigde met...spoelen. Je wordt erg suf vanwege een anti-allergiemiddel en dat duurt meer dan een dag.
Rita heeft het helemaal meegemaakt en nog foto's genomen.
De foto hierboven is met mijn mobiel gemaakt en de stamcellen kwamen aan in een bus met vloeibare stikstof, erg koud, en na ontdooien zie je ze dan als oranje zakje aan de infuuspaal.
VRE-perikelen
Vrijdag werd bekend dat er op onze afdeling een uitbraak is van de multiresistente VRE-bacterie. Dat betekent dat de hele afdeling dicht moet en wij verhuisd moeten worden.
Dat is vandaag (zaterdag) gebeurd. Vanochtend werd ik om zes uur wakker met buikpijn, die weer overging, maar ik bleek ook bij de ingebrachte lijn te bloeden.
Het duurde tot wel 10.00 uur voordat een dokter de knoop doorhakte en besloot om de lijn dan maar te verwijderen...
Ik ben intussen verhuisd naar A302 !
Dit is een mooie kamer volgens de nieuwe inrichting en erg ruim. Ook rustiger gelegen. Door de ruimte kan ik er goed in rondwandelen voor de nodige beweging, en lijk daarmee op een wild dier achter tralies: die zie je ook vaak doelloos heen en weer lopen.
Rita komt mij in deze periode geweldig bijstaan en ze blijft lekker lang, dat helpt mij enorm in deze zware langdurige periode. We praten dan heus niet continu, en soms borduurt ze een stukje, maar ze hoeft er alleen maar te zijn om mij uit mijn dip te helpen, het is dan of ik even weer thuis ben bij haar!
Denk dat het nu zwaar is voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenGedachten en gebeden zijn bij jullie.
Liefs, Tanja
Hoi buurman! Ik heb je bericht weer gelezen na terugkeer van onze vakantie, valt niet mee hè? Weet je al hoe lang je moet blijven?
BeantwoordenVerwijderenVerveel je je nog niet, kun je een beetje tv kijken of zo?
We hebben nog een mooi verhaal, Hans had toch zo'n rugklachten en zo? Op aandringen van vrienden van ons, zijn we in Oostenrijk naar een kennis van hen geweest, een 'heilpraktiker', wij geloven daar niet zo in, maar als je genoeg pijn hebt probeer je alles, nietwaar? Het hele verhaal vertellen we je wel t.z.t., maar......hij loopt weer normaal, is zo goed als pijnvrij, hij moest alleen enorm afkicken van al die opiumpillen. Hoe is het mogelijk hè?
In ieder geval tot gauw in de Romeinenpoort hopen we, groetjes van ons.