De eerste week van R-CHOP-2

Deze tweede chemokuur R-CHOP (R staat voor Rituximap, een duur medicijn: 1 zakje kost 1000 euro) lijkt nog beter te dragen dan de eerste. De misselijkheid en smaakverandering zijn niet minder, maar ik ben wel minder moe.

Down under II

Vandaag kreeg ik mijn tweede R-CHOP-kuur toegediend. Om 9:30 uur werden we verwacht in de Short-stay afdeling. Eerst wordt er dan nog bloed geprikt om te kijken of o.a. je weerstand wel voldoende is, want die gaat door de kuur weer tijdelijk omlaag en mag dan niet te laag uitkomen. Er waren gelukkig weer nieuwe witte bloedlichaampjes aangemaakt, het niveau was gestegen van 0,5 naar 2,0. Voldoende voor de volgende kuur! Mijn gewicht was toegenomen tot wel 70 kilo!
Grote reden voor dankbaarheid aan God dat alles zo goed verlopen is, dank ook aan jullie die daarvoor gebeden hebben!

Herstelweek

Zondag 18 maart
Het was erg fijn om zondag weer in de kerkdienst te zijn en te mogen meespelen met de accordion.
's Middags zagen we al onze kinderen en kleinkinderen, wat een rijkdom!
Tamara, Noémi en Joëlle hadden we een tijdje niet gezien dus dat was extra bijzonder! Noémi bleef een hele tijd tegen me aan zitten en ze zei dat ze het niet leuk vond dat ik ziek was... Wat een schat toch, ze maakte ook nog een tekening voor me:

Tussenstand

Gesprek met de oncolo(o)g(e)
Afgelopen vrijdag werd ik bij de vervangende oncologe ontboden om 11.15. De afspraak liep niet eens uit!
Een gesprek waarvan ik vantevoren te horen kreeg dat dit niet uitgesteld moch worden. Achteraf heb ik geen idee waarom dit zo belangrijk was, het was meer een gesprek over hoe ik het tot nu toe beleefd had, dan dat ik belangrijke dingen te horen kreeg. Dat heb ik haar verteld maar ik kwam toch nog wat interessante dingen te weten:

Bezigheden

Afgelopen dinsdag kwam broer Wout helemaal uit Frankrijk gevlogen en dat speciaal voor ons... Nu ja, hij had ook wel iets in Groningen te doen voor zijn werk maar dat was slechts bijzaak...
Dat was in ieder geval heel gezellig en hij heeft drastische maatregelen genomen zodat het de komende tijd voor mij onmogelijk is om me te vervelen: hij nam een driedelige biografie mee over de componist Franz Liszt. Om te voorkomen dat ik te snel zou lezen, is deze is in het engels geschreven!

Traditioneel hebben we volkomen onvoorbereid (sorry Lou) quatre-mains piano gespeeld en dit keer was het Rondo in A opus 107 van Schubert de dupe. Er waren af en toe gewoon teveel noten en we hebben de kunst van het weglaten toegepast. Immers: minder is meer...
We hadden beslist het gevoel dat we dit stuk beter dan ooit tot een goed einde hadden gebracht, maar we hebben daarbij niet de mening van de toehoorders gevraagd. Nu ik erover nadenk, Rita was nergens te bekennen... Waar was ze eigenlijk?

Voorjaar!

Vanaf gisteren (zondag) is het duidelijk voorjaar. In onze tuin is er allerlei (nieuw) leven te bespeuren.
Veel planten staan al in knop:

Op weg naar beter

Misselijkheid
De misselijkheid neemt af, ik heb geen pillen meer nodig!
Maandagochtend komen Dick en Riet gezellig langs.

Onder 'doping'

Weer thuis
Vanaf 1 maart (of eigenlijk 2 maart) zit ik zwaar onder de medicijnen.
2 maart kwam ik weer thuis en voelde wel een loomheid maar ook een tomeloze energie (dankzij de bloedtransfusie). Die ochtend scheen de zon

de langste dag

Nieuwegein, donderdag, 1 maart, 9.00 uur tot 2 maart 9.00 uur.

Hartelijke groeten vanuit het onvolprezen 3 sterren (chemo)kuuroord het Sint Antonius (m'n beste vrind.... u weet wel...), gelegen in het nieuwe land vol gein!...