Dat was in ieder geval heel gezellig en hij heeft drastische maatregelen genomen zodat het de komende tijd voor mij onmogelijk is om me te vervelen: hij nam een driedelige biografie mee over de componist Franz Liszt. Om te voorkomen dat ik te snel zou lezen, is deze is in het engels geschreven!
Traditioneel hebben we volkomen onvoorbereid (sorry Lou) quatre-mains piano gespeeld en dit keer was het Rondo in A opus 107 van Schubert de dupe. Er waren af en toe gewoon teveel noten en we hebben de kunst van het weglaten toegepast. Immers: minder is meer...
We hadden beslist het gevoel dat we dit stuk beter dan ooit tot een goed einde hadden gebracht, maar we hebben daarbij niet de mening van de toehoorders gevraagd. Nu ik erover nadenk, Rita was nergens te bekennen... Waar was ze eigenlijk?
Afgelopen zaterdag heb ik met voorganger Joop en broeder Wim avondmaal mogen vieren bij ons thuis. Hij heeft daar een mooi klein setje voor: 4 kleine glaasjes en een klein flesje wijn, precies genoeg voor ons vieren. Het was mooi dat we dit zo konden doen omdat ik de avondmaalsdienst gemist had. Bij onze diensten wordt het koffiedrinken na de dienst bijna net zo belangrijk gevonden. Hoe kort die dienst ook moge zijn, daar hoort gewoon koffie bij! Zo ook zaterdag. Zo hoorden we de laatste roddel, heuh, ik bedoel nieuwtje: dat we een ander gebouw moeten gaan zoeken voor onze samenkomsten. Ik ben benieuwd, qua akoestiek kunnen we er in ieder geval niet op achteruitgaan...
Gisteren zijn we met Timo en Ineke naar de lammetjes wezen kijken bij boerderij NieuwSlagmaat en wezen wandelen rond Theehuis Rhijnauwen om een excuus te hebben om daar vervolgens neer te strijken. Chocolademelk met slagroom, appeltaart idem dito, zouden toch wat gewicht in de schaal moeten brengen...
Wat dat betreft moet ik nog even wijzen op het succes van kaasfondu die we een paar dagen terug nuttigden: dat leverde meteen, dezelfde avond, een kilo extra op! Dan zijn jullie maar gewaarschuwd.
Noa bij de lammetjes:
Wat is trouwens de minimumleeftijd voor een kind op de glijbaan?
Vandaag kwamen zwager Jaap en Stien langs en hebben we gezellig koffie gedronken met natuurlijk taart (met veel slagroom voor mij, immers...).
Van hun kregen we een nostalgische cd van Broer en Zus die samen zingen. Vanwege het mooie weer konden we ook buiten zitten.
Om half twee werd ik gebeld door de bedrijfsarts voor een telefonisch spreekuur. Ik vertelde hem van alle chemokuren en de beenmergtransplantatie die in verschiet ligt (Ik bedoel maar: "lust u nog peultjes?"). Daar had hij natuurlijk niet van terug en de volgende voorlopige afspraak is.....14 augustus.
's Middags het Elpad belopen waar je allerlei soorten wilgen vindt.
En we zagen zowaar nog een Fuut:
We krijgen nog steeds bemoedigende kaartjes van jullie, hartelijk dank! Het nieuws sijpelt ook door naar verre vrienden en minder directe collega's. Het is dan heel verrassend dat we daar ook kaartjes van krijgen.
Morgen moet ik naar een andere oncoloog voor een gesprek. Dat zou echter eerst op maandag zijn. Maar 'mijn' oncoloog heeft dan een begrafenis. Ik hoop niet één van zijn patienten...
Geen idee waar het over zal gaan, heb ik nog gevraagd maar de assistente weet het ook niet maar wist wel dat het belangrijk was en ook niet uitgesteld mocht worden. Vol verwachting klopt ons hart...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten