Veel planten staan al in knop:
Bij boerderij Nieuw Slagmaat (http://www.nieuwslagmaat.nl/) zijn er al 11 lammetjes die we mochten bewonderen:
In het Oude Wulfsebos kondigt het klein hoefblad het voorjaar aan:
De eerste koninginnewesp heb ik ook al gespot, een enkele zweefvlieg durft het aan, en er lijkt wel een lieve-heer-beestjes plaag.
We hebben in onze tuin een oude stronk met daarin gaten geboord van verschillende grootte om daarin metselbijen te laten gedijen (dat rijmt lekker zeg...):
Vandaag was er al een nestje uitgekomen en zag ik een trosje van die beesten rondvliegen:
Prachtige beestjes maar voor mijn ogen werd er eentje gegrepen door een roofspin. Naast de schoonheid in de schepping zijn er ook de nodige gruwelen waarbij de insectenwereld geloof ik wel de kroon spant. En de vogels die hun hoogste lied zingen, men zegt wel dat ze Gods lof zingen. Dat mag zo zijn maar ze doen dat ook om duidelijk te maken dat dat hun territorium is, en wee de soortgenoot die daar inbreuk op probeert te maken, dan wordt het "ruzie in de keet".
Het bijzondere is wel weer dat niemand nog het nut weet van dat ochtendconcert dat vogels geven tegen zonsopgang. Dat klinkt toch wel geweldig, is dat geen ode aan de Schepper? Maar nu begeef ik mij op glad ijs, want als we alleen dat wat we (nog) niet kunnen verklaren aan God toewijzen, verkondigen we een "incredible shrinking God"... De vogel die mooi zingt doet dat om meerdere redenen. Het heeft een functie in zijn eigen bestaan, maar dat wij mensen het als mooi ervaren heeft als doel dat wij de Schepper prijzen! Het één sluit het ander dus niet uit.
Dat brengt me dan weer bij het boek van Dr. A F Troost, "Morgen zal het Pasen zijn".
Dat boek begint vrij troosteloos over alle verschrikkelijke dingen die een mens kunnen overkomen en waarom dat toch zo is. Ik moet zeggen dat ik die eeuwige waaromvraag een beetje een gepasseerd station vind. Ik heb mij geen seconde afgevraagd waarom ik kanker heb gekregen. Zo'n 33% van de mensen krijgt wel een keer kanker, zo stond het laatst in de krant. Voor mij is de stelling: "God is goed" een axioma, een basiswaarheid. Elke redenering, elk gepieker, wat daar tegen ingaat, is per definitie fout. God heeft geen stiefkinderen, alleen maar kinderen. Dus elke redenering waarbij de conclusie zou zijn dat je misdeeld bent, dat God jou achterstelt, moet het wel mis hebben.
Gelukkig blijft het in genoemd boek niet bij de waarom vraag, maar komt het verderop wel weer goed. Hij legt de gnosis dwaalleer kort maar krachtig uit, Calvijns Instituties komen ook helder aan bod. Ik ben nu halverwege, en kom er later nog wel een keer op terug.
U die hard moet werken voor uw geld, heeft natuurlijk geen tijd voor zulke bespiegelingen. Ik daarentegen - stilgezet door ziekte - des temeer.
Bloedprikken
Vanochtend moest ik naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek. Ik heb wel bewondering hoe gesmeerd dat allemaal loopt hoor. Je hoeft geen afspraak te maken, je gaat er gewoon heen, trekt een nummer, en wacht tot je nummer in het groen getoond wordt op de digitale borden.
Dan ga je naar de balie en lever je het bloedprikformulier in. Je naam en geboortedatum worden voor de zekerheid gevraagd zoals dit bij alle medische handelingen gebeurt, ter voorkoming van persoonsverwisseling.
Dan wacht je tot je nummer in het rood verschijnt, en dan ga je naar de weergegeven kamer waarvan er wel zeven zijn.
Aldaar wordt ook je naam en geboortedatum nog gecheckt. Je ziet dan een heleboel buisjes met allerlei kleuren en etiketten dat je je verwondert dat dit allemaal nog goed gaat. Je zult maar een hele dag daar zitten bloedprikken. Hoe houden ze het vol? En toch blijven ze vriendelijk en alert...
Uitslag
's Middags werd ik gebeld met de uitslag. HB 5.8, bloedplaatjes 112, witte bloedlichaampjes 0.5 (is heel laag), nieren en lever zijn goed.
Deze uitslag werd goed genoemd. Het lage niveau van 0.5 geeft aan dat ik zeer vatbaar ben maar dit komt door de chemokuur zelf, dus was dit niet onverwacht. Reden voor dankbaarheid maar ook uitkijken geblazen.
Ik voel mij vrij goed, ben hooguit wat eerder moe.
Mijn gewicht blijft hetzelfde, het lukt niet om aan te komen, alle inspanningen van Rita ten spijt... Maar dit is niet echt een probleem: zolang ik maar niet verder afval.
Ik vermaak mij met lezen, muziek, treintjes (waarbij broer Ed mij geholpen heeft ze weer gangbaar te maken. Een beetje olie doet wonderen!), tuinieren, wandelen, fietsen, het maken van een muziekcatalogus (want het is al voorgkomen dat ik muziek kocht of kreeg die ik al bleek te hebben...), en, last but not least, het maken van deze blog.
Jullie begrijpen, ik kom tijd te kort, net als jullie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten